Het gaat over de manier waarop we proberen te vluchten en ons af te sluiten voor al die onprettige en pijnlijke ervaringen en over het ontdekken van verlichting, troost en heling binnenin de pijn van die ervaring. Het gaat over onze zoektocht en over het einde van die zoektocht. Het gaat erover het leven te zien zoals het is en het te nemen zoals het komt. Niet straks, maar NU..!
Het begrip 'Nondualiteit' is als de 'vinger die wijst naar de maan' (zoals het Zen-gezegde gaat); je aandacht richtend op de éénheid en de héélheid van alle leven en alles wat bestaat in het hier en nu. Het wijst op een soort 'intimiteit', een soort 'liefde' die niet onder woorden te brengen is. Op een compleetheid midden in de ervaring van het nu. Het wijst naar waar je altijd al was. Het wijst naar (t)huis...
Uiteraard is 'Nondualiteit' maar gewoon een woord om je te wijzen op een punt dat ligt voorbij alle denkbeelden, (voor)oordelen, aannames en begrippen die je over het leven hebt. Het is een woord om je te wijzen op wat het leven en de werkelijkheid in wezen is. Voorbij dat wat je erover denkt. Het wijst naar wat jijzelf werkelijk bent. Voorbij dat wat je denkt dat je bent...
Het concept gaat ons begrip te boven, maar is net zo vanzelfsprekend en vertrouwd als je ademhaling of je hartslag en net zo gewoon en alledaags als de dingen, de geluiden en de geuren om je heen.
Uiteindelijk zijn dat wat je werkelijk bent, het leven en het bestaan niet van elkaar te scheiden. Ze zijn Niet-Twee. Ze zijn Non-duaal. Ze zijn samen. Deze realisatie is de tijdloze waarheid die niet alleen rechtstreeks verbonden is met de kern van ALLE spirituele tradities over de gehele wereld maar ook met de kern van ALLE modern wetenschappelijk inzicht....
Vrij naar: Jef Foster, 'life without a center'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten