maandag 27 juni 2016

RUPERT SPIRA, Contemplating the Nature of Experience

Rupert Spira first came across the poetry of Rumi at the age of fifteen in 1975. Shortly afterwards he learned the Mevlevi Turning, a sacred Sufi dance of movement, prayer and meditation, at Colet House in London.

Soon after this he met his first teacher, Dr. Francis Roles, who was himself a student of Shantananda Saraswati the Shankaracharya of the North of India,. Under Dr. Roles’ guidance he learned mantra meditation and was introduced to the classical system of Advaita or Non-Duality. This formed the foundation of his interest and practice for the next 25 years.

During this time he read everything available by the Russian philosopher, P.D. Ouspensky, and learnt Gurdjieff’s Movements. 

During the late 1970s he attended Krishnamurti’s last meetings at Brockwood Park close to his childhood home and was deeply impressed and influenced by his intellectual rigor and fierce humility. Throughout these years he also studied the teachings of Ramana Maharshi and Sri Nisargadatta Maharaj on a continuous basis. Towards the end of the 1980s he had a brief encounter with the teachings of Da Free John whose early writings made a deep impression on him.

During the late seventies and early eighties Rupert trained as a ceramic artist under Henry Hammond and Michael Cardew, two of the founding fathers of the British Studio Pottery movement. He started his first studio in 1983 making pieces that are to be found in private and public collections around the world.

A turning point in the mid 1990s led Rupert to an American teacher, Robert Adams, who died two days after he arrived. However, while visiting, Rupert was told about another teacher, Francis Lucille.

Several months later Rupert met Francis. The first words Rupert heard him say were, “Meditation is a universal ‘Yes’ to everything.” Although this is the sort of phrase anyone on the spiritual circuit might come across, nevertheless it was pivotal moment in Rupert's life. “At this moment I realized that I had arrived home, that this encounter was the flowering and fulfillment of the previous thirty years of seeking.” When Rupert asked Francis at that first meeting what to do next, he replied, “Come as often as you can.”

Over the next twelve years Rupert spent all the spare time that work and family commitments would allow with Francis, exploring the sense of separation as it appears in the mind in the form of beliefs and, more importantly, how it appears in the body as feelings of being located and limited. Francis also introduced Rupert to the Direct Path teachings of Atmananda Krishnamenon, and the tantric approach of Kashmir Shaivism, which he had received from his teacher, Jean Klein.

Of the essence of these years, Rupert writes, "The greatest discovery in life is to discover that our essential nature does not share the limits nor the destiny of the body and mind.

I do not know what it is about the words, actions or presence of the teacher or teaching that seem to awaken this recognition of our essential nature as it truly is and its subsequent realization in our lives but I am eternally grateful to Francis for our friendship."

Rupert lives in Oxford, UK, with his wife, Ellen, a therapist and yoga teacher in the non-dual tradition of Kashmir Shaivism, and his son, Matthew. He holds meetings and retreats worldwide.




maandag 2 mei 2016

Hsin Hsin Ming: Oorspronkelijke Geest (Nederlandse vertaling)


De grote weg is niet moeilijk
voor wie geen voorkeuren heeft.
Wanneer liefde en haat beide afwezig zijn,
wordt alles helder en onversluierd.
Maak je echter ook maar het kleinste onderscheid,
dan wijken hemel en aarde oneindig ver uiteen.
Wil je de waarheid zien,
wees dan nergens voor of tegen.
Het vergelijken van wat je bevalt met wat je niet bevalt,
is de ziekte van de geest.
Als je de diepste betekenis van de dingen niet begrijpt,
wordt je onontbeerlijke gemoedsrust onnodig verstoord.

De weg is volmaakt als onmetelijke ruimte
waarbinnen niets ontbreekt en niets overbodig is.
Werkelijk, omdat wij steeds weer het een aanvaarden en het ander afwijzen,
zien wij de ware aard van de dingen niet.
Leef noch verstrikt in uiterlijke zaken,
noch met een innerlijk gevoel van leegte.
Wees gelijkmoedig binnen de eenheid van alle dingen
en zulke onjuiste denkbeelden verdwijnen vanzelf.
Als je probeert activiteit tot rust te brengen om tot passiviteit te komen,
zal juist je poging daartoe je met activiteit vervullen.
Zolang je of tot het een of tot het ander overhelt,
zul je nooit eenheid kennen.

Wie niet leeft volgens de enige weg
schiet tekort zowel in activiteit als in passiviteit,
zowel in gerichtzijn naar buiten als in onthechting.
Als je de realiteit van de dingen ontkent,
ontgaat je hun werkelijkheid;
als je de oppervlakkigheid van de dingen benadrukt,
ontgaat je hun ware bestaan.
Hoe meer je erover praat en denkt,
des te verder dwaal je van de waarheid af.
Houd op met praten en denken
en er is niets dat je niet zult begrijpen.
Terugkeren naar de kern betekent de diepere zin ontdekken,
maar ijdele schijn najagen betekent de bron over het hoofd zien.
Op het moment van de innerlijke verlichting
overstijg je de oppervlakkige schijn en leegte.
De ogenschijnlijke veranderingen in de wereld van oppervlakkigheden
komen ons reëel voor door onze onwetendheid.
Zoek niet naar de waarheid;
houd er alleen mee op vaststaande meningen te koesteren.

Laat de staat van dualisme achter je;
vermijd zorgvuldig alles wat daartoe leidt.
Als er zelfs maar een spoor is
van zus en zo, van goed en slecht,
raakt je diepste wezen verstrikt in verwarring.
Wees, hoewel alle dualiteiten komen van het Ene,
zelfs niet aan dit Ene gehecht.
Als je geest rustig de weg volgt,
kan niets ter wereld je nog kwetsen,
en wanneer iets niet langer kwetsend is,
verandert het van aanzicht.

Als er geen kritische gedachten opkomen,
houdt de oude geest op te bestaan.
Als gedachte-objecten verdwijnen,
verdwijnt het denkende subject,
net zoals de dingen verdwijnen wanneer de geest verdwijnt.
Dingen verdwijnen omdat er een subject oftewel geest is;
en de geest is een subject omdat er objecten zijn.
Zie de onderlinge afhankelijkheid tussen deze beide
en de fundamentele waarheid: het éénzijn van de leegte.
In deze leegte zijn beide niet van elkaar te onderscheiden
en elk bevat in zichzelf de hele wereld.
Als je geen onderscheid maakt tussen grof en fijn
raak je niet star en bevooroordeeld.

Leven volgens de grote weg
is gemakkelijk noch moeilijk.
Maar heb je een beperkte kijk,
dan ben je angstig en onzeker:
hoe meer je je haast, des te langzamer kom je vooruit.
Gehechtheid beperkt zich niet tot één gebied;
zelfs als je je hecht aan het idee van verlichting
ben je al op de verkeerde weg.
Laat de dingen eenvoudigweg zoals ze zijn
en er zal komen noch gaan meer bestaan.

Pas je aan aan de aard van de dingen
en je zult je vrij en ongestoord kunnen bewegen.
Als je gedachten aan banden zijn gelegd, is de waarheid verborgen,
want alles is dan vuil en troebel.
De neerdrukkende gewoonte alles te bekritiseren
veroorzaakt ergernis en afmatting.
Welk voordeel valt er te behalen
uit kieskeurigheden en vooroordelen?

Als je de ene weg wilt bewandelen,
keur dan zelfs de zintuig- en ideeënwereld nooit af.
Ja, deze volledig aanvaarden
staat zelfs gelijk aan ware verlichting.
De wijze streeft niets na,
maar de dwaas slaat zichzelf in de boeien.
Er is maar één dharma, er zijn er geen vele;
domme hunkeringen veroorzaken al het onderscheid.
Met een geest vol vooroordelen de Geest zoeken
is de grootste van alle fouten.

Rust en onrust komen voort uit illusie;
binnen de verlichting bestaat geen voorkeur of afkeer.
Alle tegenstellingen ontstaan uit onjuiste conclusies.
Deze zijn als denkbeeldige bloemen in de lucht:
het is dwaasheid ze te willen vastgrijpen.
Winst en verlies, goed en kwaad:
Zet zulke gedachten meteen definitief van je af.

Als het oog nooit slaapt,
lossen alle dromen vanzelf op.
Als de geest geen onderscheid maakt,
zijn de tienduizend dingen om je heen zoals ze zijn,
komen ze alle uit dezelfde kern voort.
Als je het mysterie van deze gemeenschappelijke essentie begrijpt,
ben je bevrijd uit alle verwarring.
Als je alle dingen als gelijkwaardig beschouwt,
heb je de tijdloze essentie van het zelf bereikt.
Er zijn geen vergelijkingen en analogieën meer mogelijk
als er geen oorzaken, geen onderlinge verbanden meer bestaan.

Als je beweging in stilte bestudeert
en stilte in beweging,
verdwijnen stilte en beweging allebei.
Als zulke tegenstellingen verdwijnen,
kan eenheid zelf niet bestaan.
Op deze hoogste waarheid
is geen enkele wet of beschrijving van toepassing.

Voor de alomvattende geest die in overeenstemming is met de weg
verdwijnt al het egocentrische streven.
Twijfels en aarzelingen lossen zich op
en een leven vol vertrouwen wordt mogelijk.
Met één sprong zijn wij uit onze gevangenschap bevrijd;
niets kleeft ons meer aan en er is niets waaraan wij nog vastklampen.
Alles is leeg, helder, vanzelfsprekend,
als we niet langer overal ons denkvermogen op loslaten.
Hier tellen gedachte, gevoel, kennis en verbeelding niet meer.
In deze wereld van het pure zijn
is er noch zelf noch iets anders dan zelf.

Zeg, om je regelrecht op deze werkelijkheid af te stemmen,
wanneer je twijfel voelt opkomen, eenvoudig: "Niet twee."
In dit 'niet twee' is niets afgescheiden,
niets buitengesloten.
Ongeacht waar of wanneer,
verlichting betekent dat je in deze waarheid doordringt.
En deze kan in tijd of ruimte niet groter of kleiner worden;
erbinnen duurt een enkele gedachte tienduizend jaar.

Leegte hier, leegte daar,
maar het oneindige heelal
is altijd zichtbaar om je heen.
Oneindig groot en oneindig klein;
geen verschil, want definities zijn verdwenen
en nergens zijn grenzen te zien.
Evenzo met zijn en niet-zijn.
Verspil geen tijd aan twijfels en redeneringen
die hiermee niets te maken hebben.

Eén ding, alle dingen:
houd je er niet afzijdig van, leef er middenin,
zonder kieskeurig te zijn.
Als je dit steeds blijft beseffen,
maak je je geen zorgen om onvolmaaktheid.
Leven naar dit geloof is de weg naar eenheid,
want wat niet gescheiden is, is één met de geest die zich overgeeft.

Woorden!
De weg kan niet door taal worden uitgedrukt,
want zij kent
geen gisteren
geen morgen
geen vandaag.





zondag 1 mei 2016

Hsin Hsin Ming: Verses on the Faith Mind

The Great Way is not difficult
for those who have no preferences.
When love and hate are both absent
everything becomes clear and undisguised.
Make the smallest distinction, however
and heaven and earth are set infinitely apart.
If you wish to see the truth
then hold no opinions for or against anything.
To set up what you like against what you dislike
is the disease of the mind.
When the deep meaning of things is not understood
the mind's essential peace is disturbed to no avail.

The Way is perfect like vast space
where nothing is lacking and nothing is in excess.
Indeed, it is due to our choosing to accept or reject
that we do not see the true nature of things.
Live neither in the entanglements of outer things,
nor in inner feelings of emptiness.
Be serene in the oneness of things
and such erroneous views will disappear by themselves.
When you try to stop activity to achieve passivity
your very effort fills you with activity.
As long as you remain in one extreme or the other
you will never know Oneness.

Those who do not live in the single Way
fail in both activity and passivity,
assertion and denial.
To deny the reality of things
is to miss their reality;
to assert the emptiness of things 
is to miss their reality.
The more you talk and think about it,
the further astray you wander from the truth.
Stop talking and thinking,
and there is nothing you will not be able to know.
To return to the root is to find the meaning,
but to pursue appearances is to miss the source.
At the moment of inner enlightenment
there is a going beyond appearance and emptiness.
The changes that appear to occur in the empty world
we call real only because of our ignorance.
Do not search for the truth;
only cease to cherish opinions.

Do not remain in the dualistic state
avoid such pursuits carefully.
If there is even a trace 
of this and that, of right and wrong,
the Mind-essence will be lost in confusion.
Although all dualities come from the One,
do not be attached even to this One.
When the mind exists undisturbed in the Way,
nothing in the world can offend,
and when a thing can no longer offend,
it ceases to exist in the old way.

When no discriminating thoughts arise,
the old mind ceases to exist.
When thought objects vanish,
the thinking-subject vanishes,
as when the mind vanishes, objects vanish.
Things are objects because of the subject (mind);
the mind (subject) is such because of things (object).
Understand the relativity of these two
and the basic reality: the unity of emptiness.
In this Emptiness the two are indistinguishable
and each contains in itself the whole world.
If you do not discriminate between coarse and fine
you will not be tempted to prejudice and opinion.

To live in the Great Way
is neither easy nor difficult,
but those with limited views
and fearful and irresolute:
the faster they hurry, the slower they go,
and clinging (attachment) cannot be limited;
even to be attached to the idea of enlightenment
is to go astray.
Just let things be in their own way
and there will be neither coming nor going.

Obey the nature of things (your own nature),
and you will walk freely and undisturbed.
When thought is in bondage the truth is hidden,
for everything is murky and unclear,
and the burdensome practice of judging
brings annoyance and weariness.
What benefit can be derived
from distinctions and separations?

If you wish to move in the One Way
do not dislike even the world of senses and ideas.
Indeed, to accept them fully
is identical with true Enlightenment.
The wise man strives to no goals
but the foolish man fetters himself.
This is one Dharma, not many:
distinctions arise
from the clinging needs of the ignorant.
To seek Mind with the (discriminating) mind
is the greatest of all mistakes.

Rest and unrest derive from illusion;
with enlightenment there is no liking and disliking.
All dualities come from ignorant inference.
The are like dreams of flowers in the air:
foolish to try to grasp them.
Gain and loss, right and wrong:
such thoughts must finally be abolished at once.

If the eye never sleeps,
all dreams will naturally cease.
If the mind makes no discriminations,
the ten thousand things
are as they are, of single essence.
To understand the mystery of this On -essence
is to be release from all entanglements.
When all things are seen equally
the timeless Self-essence is reached.
No comparisons or analogies are possible
in this causeless, relationless state.

Consider movement stationary
and the stationary in motion,
both movement and rest disappear.
When such dualities cease to exist
Oneness itself cannot exist.
To this ultimate finality
no law or description applies.

For the unified mind in accord with the Way
all self-centered straining ceases.
Doubles and irresolution's vanish
and life in true faith is possible.
With a single stroke we are freed from bondage;
nothing clings to us and we hold to nothing.
All is empty , clear, self-illuminating,
with no exertion of the mind's power.
Here thought, feeling, knowledge, and imagination
are of no value.
In this world of Suchness
there is neither self nor other-than-self.

To come directly into harmony with this reality
just simply say when doubt arises, `Not two.'
In this `no two' nothing is separate,
nothing excluded.
No matter when or where,
enlightenment means entering this truth.
And this truth is beyond extension or
diminution in time or space;
in it a single thought is ten thousand years.

Emptiness here, Emptiness there,
but the infinite universe stands
always before your eyes.
Infinitely large and infinitely small;
no difference, for definitions have vanished
and no boundaries are seen.
So too with Being and non-Being.
Don't waste time in doubts and arguments
that have nothing to do with this.

One thing, all things:
move among and intermingle,
without distinction.
To live in this realization
is to be without anxiety about non-perfection.
To live in this faith is the road to non-duality,
Because the non-dual is one with the trusting mind.

Words!
The Way is beyond language,
for in it there is
no yesterday
no tomorrow
no today.




zondag 3 januari 2016

Dit Jaar...


En weer een jaar komt tot besluit
Seizoenencirkel die zich sluit 

Een nieuw jaar dient zich nu dus aan
Een nieuwe cirkel gaat van start

Opnieuw een jaar van vrede en van oorlog..?
Van ziekte en gezondheid..?
Van overschot en van tekort..?

Of zal dit een jaar zijn van wat zijn kan..?

Een jaar van bewustzijn en van éénheid
Van liefde, leven en van mogen zijn...

All is one..!

When somewhere in the world someone is watching the sunset and is contemplating the end of the day, at the same time somewhere else someone is watching a sunrise, anticipating a new beginning

This is the way of the world, the way of life and the way of the universe

Beginning and end; they are all the same

There is no difference and all is one..!


Wei Wu Wei