De boodschap van advaita (non-dualiteit) is dat er slechts één 'zijn' is. Er is slechts één aanwezigheid, één bewustzijn - één zijn. Jij bent dat bewustzijn, dat 'zijn' waarin het universum en alle mogelijkheden zich aandienen. De schijnbare twee - jij en ik - zijn echt alleen maar het Ene. Er is niets, op Een na.
Al-wat-is bestaat in wat jij bent; het is niet gescheiden van jou. Alles is echt een en hetzelfde; bewegende energie die ontelbare vormen aanneemt. Maar de schepping zelf is eindig in de oneindigheid van het allesomvattende bewustzijn.
Alle personages en alle gebeurtenissen bevinden zich binnen het denken. Je kunt het vergelijken met dromen. Op dezelfde wijze speelt de wereld van verschijnselen zich af in wat jij bent. Niets wat bestaat is gescheiden van wat je bent.
Er is slechts één zijn, één Bron, verschijnend als vele. Sommigen noemen het 'Tao' of 'God', maar er bestaan nog veel meer namen om de Bron, die het denken niet kent, te benoemen. Men gelooft dat de Bron de voortbrenger is van alles wat is. Jij bent die Bron. Nu zou het denken zich kunnen afvragen of ik suggereer dat jij God bent. Het wringt zich in allerlei bochten om te begrijpen dat jij de Bron bent, maar de Bron is niet een object dat het denken kan herkennen. Jij bent de Ene en je glorieert in de illusie van 'zijn' - wat lijkt als iets persoonlijks.
Er is een gezegde: 'Proef één druppel zeewater en je weet hoe de hele oceaan smaakt.' Ken de Bron die je bent en je kent de Bron van alles - want jij bent dat. Afgescheidenheid is alleen maar een gedachte in je hoofd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten