Advaita en Meister Eckhart

In januari dit jaar ontmoette ik, op weg naar Pondicherry in de Jeep van de shopkeeper John van het hotel, twee Duitsers van middelbare leeftijd die ook meereden. Ze kwamen ieder jaar in Tiru verbleven in hetzelfde hotel, wandelden op Mount Arunachala en kochten dan spullen, met name beelden van Mister John. Zo kende ze John

Op weg naar Pondicherry of liever gezegd op mijn missie naar de palmbladeren bibliotheek van de Rishis in de Jeep.. Ik was op mijn toppunt van verwarring over de Advaita Vedanta, de hoogste leer van de Hindoefilosofie, meer een wetenschap eigelijk waarover ik meer schrijf in de andere blogs. Maar nog steeds of juist daarom wilde ik erg graag weten hoe het zat. Orde in de chaos! Ik las boeken met vraaggesprekken met Ramana, sprak met mensen, ging naar satsangs van Mooji, interviewde Mooji, maar my mind was stuck, een chaos.

We raakten in gesprek in de auto, met deze ik kan wel zeggen herkenbare Advaita aanhangers.. Wat is dat dan... hoe zien die eruit? Meestal wat ouder, veertigers, vijfitigers. Vaak welvarend, met hele goeie banen (of inmiddels minder welvarend -want dit op weg naar verlichting en de waarheid- achter zich gelaten), veel mannen, intellectueel en van Europese komaf (Amerikanen, Russen en Aziaten kom ik iig in Tiru niet tegen). Vaak kalm, rustig of 'er in berustend' zou ik moeten zeggen, filosofische manier van communiceren en arrogant, dat ook. Een soort arrogantie dat ze weten hoe het in elkaar steekt. En misschien zou het kunen zijn dat het niet arrogant is maar....komt de Advaita filosofie dicht bij de waarheid.

De advaita voor zover ik daar wat van op heb gestoken: we zijn allen een, er is geen ik, er is geen individu, er is geen goed en er is geen kwaad. Het is ons bewustzijn dat bepaalt hoe we de wereld zien en dat de wereld indeelt in goed en kwaad. Wij zijn zelf het Goddelijke. We hebben geen vrije wil, de vrije wil is een lang gekoesterde illusie, een concept. In het Sanskrit is er geen woord voor creativiteit. In het boek van Helena Klitsie Moeder India vroeg zij aan een Indiase schriftgeleerde waarom er geen woord voor creativiteit is in het Sanskrit. De man reageerde overdonderd en antwoordde 'We hebben daar geen woord voor want wij beschouwen kunstenaars, rishi's, geleerden enzovoort als media (noot: meervoud van middelen ;-). Het is Gods spel. We zijn allen geprogrammeerd zoals we geprogrammeerd zijn. Of zoals een vriend van me Steven het omschreef 'we zijn allemaal droomfiguren van onze eigen ego'. Maar ons bewustzijn.. dat is wel vrij!

Helena Klitsie schrijft ook over de overeenkomsten tussen de Advaita en moderne wetenschap. In ieder geval komt de moderne wetenschap met de DNA theorie dichtbij en bevestigen ook moderne psychologen deze leer: de laatste bevindingen van moderne pscychologen laten zien dat een mens op impuls handelt en niet volgens een rationeel plan. Hij weet vaak niet goed waarom hij in een bepaalde situatie handelt zoals hij handelt. De echte redenen blijven vaak duister. Maar tot nu toe heeft nog niet niemand tot de conclusie durven komen dat wij niet de doeners zijn, maar gedaan worden.. En ook in de Bijbel stond al 'Thy will be done.'.

Ik voelde dat ze er al jaren mee bezig waren en inderdaad, een stel uit Duitsland step by step maar al jaren van alles en nog wat aan persoonlijke ontwikkeling gedaan met als eindpunt (beginpunt) de Advaita. Het boek wat mijn Engelse reismaatje aan het lezen van Barbara Hand Glow over de Lemuriers en Atlantis was een 'mindfuck', yoga kan helpen maar is voor beginners op het spirituele pad en 'body conciousness' en als ik me erin wilde verdiepen moest ik Ramesh Balsakar maar lezen of Meister Eckart. Ik zei toen naief 'Oh je bedoelt Eckart Tolle'. Hij lachte minzaam en voor mijn gevoel ook enigszins denigrerend maar hij zei toen nee ik bedoel Meister Eckart een Duitse theoloog en mysticus uit de 13e eeuw.

In Ramesh Balsakar ben ik me inmiddels in aan het verdiepen en misschien dat er een heel klein sluiertje is opgelicht alhoewel ik de Advaita heavy stuff blijf vnden. Maar Meister Eckart was ik nog niet tegengekomen tot vandaag.. Ik las in de Happinez een stuk van Susan Smit en zag een prachtig stukje in het interview met de Gnosticus Bram Moerland over Meister Eckart. Over de onbevlekte ontvangenis van Maria. Meester Eckart heeft de symboliek van dit verhaal ooit als volgt uitgelegd: 'Maria is het symbool van de ziel (het vrouwelijke). De ziel moet eerst maagdelijk worden en alle invloeden van opvoeding en cultuur van zich hebben agfeschud, naakt zijn, voordat de Christus in iemand geboren kan worden. Daarna moet je zorgen dat de ziel maagdelijk blijft anders gaat het Christusbewustzijn er weer van door' Ik denk dat een uitleg als deze dichtbij zo puur is en zo dichtbij de waarheid ligt wat het Christendom de aantrekkingskracht en diepgang geeft wat deze tijd nodig heeft.