Een ongewoon gesprek met God is een verrassend en meeslepend boek over de mens en het leven. sinds zijn verschijnen is het een wereldbestseller. De auteur beschrijft in dit boek de goede gesprekken die hij rechtstreeks met God gehad heeft. Ze gaan over de mens, over goed en kwaad, over werk, over liefde, over de zin van het leven. God blijkt een intelligente, kritische en humoristische waarnemer te zijn van het leven op aarde. Zijn bemoedigende boodschap is dat de mens vooral de schepper moet zijn van zijn eigen leven. Een ongewoon gesprek met God werd meteen bij verschijnen een bestseller en is dat nog. Het verovert de wereld en verschijnt nu in vijftien landen. Het is een verrassend, oneerbiedig maar absoluut meeslepend boek. Het bevat de wijsheid van alle tijden voor iedereen die wil luisteren. Een ongewoon gesprek met God kan ook uw leven veranderen.
Een ongewoon gesprek met God was een verrassend, meeslepend en veel verkocht boek, dat binnen een week uitverkocht was. In Een ongewoon gesprek met God spreken God en Neale Donald Walsch vooral over de plaats van de mens in de menselijke maatschappij; over onderwijs, over gezondheidszorg, over maatschappelijke problemen. God blijkt ook op dit gebied onverwachte, en soms verbazingwekkend ongecompliceerde visies op de wereld te hebben. Wij maken de wereld onnodig ingewikkeld, met al het ongemak dat dat met zich meebrengt. In dit boek ontdekken we dat God er vertrouwen in heeft dat we al doende leren om de aarde leefbaar te houden.
Een nieuw gesprek met God is het vervolg en gaat over de mens en de maatschappij. Walsch beschrijft de goede gesprekken die hij met God heeft gehad. God blijkt een intelligente, kritische en humoristische waarnemer van ons leven op aarde. Zijn bemoedigende boodschap is: wees de schepper van je eigen leven. Zijn waarschuwing is: houd de aarde leefbaar. Wie het eerste boek leest, verandert zijn leven. Wie het tweede leest, verandert de samenleving. Laat u ook raken door deze verbazende, oneerbiedige, maar absoluut fascinerende gesprekken!
Persoonlijke ervaringen:
Een boek over God lezen? Daar had ik helemaal geen zin in. Ik ben niet kerks opgevoed en ik geloof niet in de God zoals die in de kerken beschreven word. Maar wat een verrassing zeg!! De hemel en hel bestaan niet. De duivel al helemaal niet en we worden niet gestraft voor alles wat we in een leven verkeerd doen. Integendeel. We mogen zelfs genieten van seks, we mogen lekker doen wat we leuk vinden en hoeven helemaal niet elke week naar de kerk!
Zonder te dollen: het is een heel goed boek, of liever gezegd, het zijn twee hele goede boeken en deel 3 zal ik ook zeer beslist gaan lezen. Er wordt gewoon duidelijk gemaakt dat God in ons allemaal huist en dat wij net zoveel 'manifestatiekracht' hebben als God zelf. We zijn immers naar zijn evenbeeld geschapen :-) Elke gedachte is energie en als we maar voldoende energie naar een bepaald doel sturen, zal dat waarheid worden. We kunnen dus onze eigen toekomst wel degelijk beïnvloeden. Ik ga het niet verder verklappen, dat is zo 1-2-3 trouwens ook onmogelijk...
Lees het zelf maar, je zult niet teleurgesteld worden. Deze God heeft humor!
Ongewone gesprekken met God..!
vrijdag 30 september 2011
donderdag 29 september 2011
Tat Tvam Asi...
Ik Ben Dat...
Ik Ben...
Ik...
Ik Ben Zijn...
Ik Ben...
Ik...
Ik Ben Nu...
Ik Ben...
Ik...
Ik.., Dat.., Zijn.., Nu..,
IK...!
woensdag 28 september 2011
Mindfulness voor Kinderen
Leren surfen op de golven van het leven….
Niet alleen volwassenen piekeren en hebben last van stress, faalangst of een laag zelfbeeld. Ook kinderen en jongeren kunnen bang, verdrietig en boos zijn en daar geen vat meer op hebben…..
In dat laatste geval is het voor hen prettig vaardigheden aan te leren om je goed staande te kunnen houden in deze tijd. Dat je ervaart hoe je ontspant en ‘een hoofd vol gedachten’ tot rust brengt. Het is fijn om te weten hoe je met lastige emoties om kunt gaan zonder er helemaal door meegesleept te hoeven worden of je hier almaar zorgen over te maken.
Mindfulness voor kinderen leert aandacht schenken aan deze mix van gevoelens en gedachten, te ontspannen met datgene wat er is (zonder oordeel aanvaarden van het hier en nu) en zo zelfverzekerd op de golven van het leven te leren surfen. Met aandacht- en bewegingsoefeningen, yoga, ademregulatie, geleide meditaties en helende verhalen leren kinderen en jongeren op een speelse en aangepaste manier de kernvaardigheden aan van ‘leven in aandacht’ en leggen ze de basis voor een spiritueel bewust leven.
Mindfulness voor Kinderen:
Niet alleen volwassenen piekeren en hebben last van stress, faalangst of een laag zelfbeeld. Ook kinderen en jongeren kunnen bang, verdrietig en boos zijn en daar geen vat meer op hebben…..
In dat laatste geval is het voor hen prettig vaardigheden aan te leren om je goed staande te kunnen houden in deze tijd. Dat je ervaart hoe je ontspant en ‘een hoofd vol gedachten’ tot rust brengt. Het is fijn om te weten hoe je met lastige emoties om kunt gaan zonder er helemaal door meegesleept te hoeven worden of je hier almaar zorgen over te maken.
Mindfulness voor kinderen leert aandacht schenken aan deze mix van gevoelens en gedachten, te ontspannen met datgene wat er is (zonder oordeel aanvaarden van het hier en nu) en zo zelfverzekerd op de golven van het leven te leren surfen. Met aandacht- en bewegingsoefeningen, yoga, ademregulatie, geleide meditaties en helende verhalen leren kinderen en jongeren op een speelse en aangepaste manier de kernvaardigheden aan van ‘leven in aandacht’ en leggen ze de basis voor een spiritueel bewust leven.
Mindfulness voor Kinderen:
Mindfulness
Ontspanning is prettig maar ook noodzakelijk: om te leren, te herstellen, jezelf te voeden… kortom: om te overleven.
Ontspanning vinden we belangrijk omdat het prettig is. Maar ontspanning is ook een levensnoodzaak: in ontspannen staat vinden herstel-, leer-, en voedingsprocessen plaats die onder spanning niet mogelijk zijn. Ontspanning is dus meer dan belangrijk: het is noodzakelijk om te overleven.
Waarom raken we eigenlijk überhaupt gespannen, bij zoveel gebeurtenissen en gedachten, vanaf het ontwaken tot het eind van de dag, telkens weer? Als je dit proces bij jezelf observeert zul je zeker ontdekken: gestrest raken gebeurt zonder een bewuste keuze, volgens een automatisch patroon. Ook zul je zien dat de stress meestal niet wenselijk en adequaat is. Het sop is de kool niet waard.
We raken gespannen zonder dat we ervoor kiezen. Het is een onbewuste, automatische reactie. Als bewust zouden kunnen kiezen, dan zouden we dat doen wat de spanningsreactie onderbreekt of voorkomt.
Er zijn meerdere goede stress reductiemethoden ontwikkeld. Ze brengen ontspanning, precies wat je wenst. Maar ze doen ook niet meer dan dat: ze doven de vlammen, maar doen niets aan de vuurhaard, de onbewuste patronen waardoor we gestrest raken. Binnen de kortste keren zal het vuur dus weer oplaaien.
Mindfulnesstraining leert je om bewust te worden van de patronen van denken en doen die stress veroorzaken. Je wordt je bewust dat stresspatronen manieren zijn van automatisch reageren die, hoewel ze het goed bedoelen, het meestal erger maken in plaats van minder erg en daardoor niet adequaat zijn.
Deze bewustwording geeft meteen een manier om er anders mee om te leren gaan, want niemand kiest bewust voor stressvolle reacties.
Zo leer je – paradoxaal genoeg – te ontspannen met de spanning, het ongemak, het verdriet of de pijn. Dit wordt ook wel ‘diepe ontspanning’ genoemd, omdat je leert ontspannen met de ervaringen – prettig of onprettig – wanneer ze zich primair voordoen, zodat de hele stressreactie niet op gang hoeft te komen. De uitslaande brand wordt voorkomen in plaats van later te moeten worden geblust.
De beste boeken over Mindfulness:
Ontspanning vinden we belangrijk omdat het prettig is. Maar ontspanning is ook een levensnoodzaak: in ontspannen staat vinden herstel-, leer-, en voedingsprocessen plaats die onder spanning niet mogelijk zijn. Ontspanning is dus meer dan belangrijk: het is noodzakelijk om te overleven.
Waarom raken we eigenlijk überhaupt gespannen, bij zoveel gebeurtenissen en gedachten, vanaf het ontwaken tot het eind van de dag, telkens weer? Als je dit proces bij jezelf observeert zul je zeker ontdekken: gestrest raken gebeurt zonder een bewuste keuze, volgens een automatisch patroon. Ook zul je zien dat de stress meestal niet wenselijk en adequaat is. Het sop is de kool niet waard.
We raken gespannen zonder dat we ervoor kiezen. Het is een onbewuste, automatische reactie. Als bewust zouden kunnen kiezen, dan zouden we dat doen wat de spanningsreactie onderbreekt of voorkomt.
Er zijn meerdere goede stress reductiemethoden ontwikkeld. Ze brengen ontspanning, precies wat je wenst. Maar ze doen ook niet meer dan dat: ze doven de vlammen, maar doen niets aan de vuurhaard, de onbewuste patronen waardoor we gestrest raken. Binnen de kortste keren zal het vuur dus weer oplaaien.
Mindfulnesstraining leert je om bewust te worden van de patronen van denken en doen die stress veroorzaken. Je wordt je bewust dat stresspatronen manieren zijn van automatisch reageren die, hoewel ze het goed bedoelen, het meestal erger maken in plaats van minder erg en daardoor niet adequaat zijn.
Deze bewustwording geeft meteen een manier om er anders mee om te leren gaan, want niemand kiest bewust voor stressvolle reacties.
Zo leer je – paradoxaal genoeg – te ontspannen met de spanning, het ongemak, het verdriet of de pijn. Dit wordt ook wel ‘diepe ontspanning’ genoemd, omdat je leert ontspannen met de ervaringen – prettig of onprettig – wanneer ze zich primair voordoen, zodat de hele stressreactie niet op gang hoeft te komen. De uitslaande brand wordt voorkomen in plaats van later te moeten worden geblust.
De beste boeken over Mindfulness:
De Tao en het Taoisme...
Taoisme en de Tao Te Tjing hebben al sinds lange tijd grote een aantrekkingskracht en invloed uitgeoefend op de westerse filosofie en spiritualiteit. Er zijn zelfs paralellen te trekken met het christelijk geloof en het christendom.
Het Taoïsme gaat over de weg van de mens, in balans met de natuur. Zonder verzet (wu wei) meegaan met de stroom van yin en yang. Natuurlijke anarchie en innerlijke harmonie.
De recente chaostheorie in een oeroud filosofisch kader.
Ruim 2500 jaar voor Christus is de filosofie in China ontwikkeld. In de tijd van de Han dynastie (2de eeuw voor Christus) werd het een volksreligie en werden er goden toegevoegd. Geleidelijk aan zijn er meerdere Taoïstische stromingen ontstaan. Veelal combinaties van Taoïsme, Boeddhisme en Confucianisme. Confucius met de regels, de manieren en de orde, de Tao met de chaos van de natuur.
Het Taoïsme is vaak verboden en Taoïsten zijn en worden vervolgd. De meeste heiligdommen, tempels en kloosters zijn vernietigd. Dit is vooral gebeurd in de de 19de en 20ste eeuw.
Het Taoïsme herleeft momenteel (ook en vooral in het westen) als filosofie, en in China ook als religie. Daarbij is het belangrijk maar tegelijk ook heel moeilijk om Taoïsme als religie (met zijn pantheon aan goden en rituelen) te onderscheiden van het Taoïsme als zuivere filosofie en levenshouding.
Het Taoïsme (als religie) is op dit moment één van de vijf erkende godsdiensten in het huidige China. Het is bovendien één van de grote religieuze stromingen, naast Christendom, Islam, Jodendom, Hindoeïsme en Boeddhisme.
In het westen kijken we vooral naar de filosofie Taoïsme en niet zozeer naar de religie.
De invloed van het Taoïsme is groot en grotendeels onzichtbaar, want, sinds de culturele en religieuze vervolgingen in China niet benoemd of georganiseerd.
De Tao Te Tjing behoort tot de filosofische en literaire wereldklassiekers en is tevens één van de meest vertaalde boeken ter wereld. Het is één van de vier klassieke taoïstische boeken.
Verder is er de I Tjing, het boek der veranderingen. Dit werk is vooral bekend als orakelboek.
Tot slot zijn er de geschriften van Zhuang Zi en Liezi. Deze bundels met humoristische en schitterende verhalen zijn inmiddels ook in het Nederlands verschenen.
Boeken over de TAO en het Taoisme:
Het Taoïsme gaat over de weg van de mens, in balans met de natuur. Zonder verzet (wu wei) meegaan met de stroom van yin en yang. Natuurlijke anarchie en innerlijke harmonie.
De recente chaostheorie in een oeroud filosofisch kader.
Ruim 2500 jaar voor Christus is de filosofie in China ontwikkeld. In de tijd van de Han dynastie (2de eeuw voor Christus) werd het een volksreligie en werden er goden toegevoegd. Geleidelijk aan zijn er meerdere Taoïstische stromingen ontstaan. Veelal combinaties van Taoïsme, Boeddhisme en Confucianisme. Confucius met de regels, de manieren en de orde, de Tao met de chaos van de natuur.
Het Taoïsme is vaak verboden en Taoïsten zijn en worden vervolgd. De meeste heiligdommen, tempels en kloosters zijn vernietigd. Dit is vooral gebeurd in de de 19de en 20ste eeuw.
Het Taoïsme herleeft momenteel (ook en vooral in het westen) als filosofie, en in China ook als religie. Daarbij is het belangrijk maar tegelijk ook heel moeilijk om Taoïsme als religie (met zijn pantheon aan goden en rituelen) te onderscheiden van het Taoïsme als zuivere filosofie en levenshouding.
Het Taoïsme (als religie) is op dit moment één van de vijf erkende godsdiensten in het huidige China. Het is bovendien één van de grote religieuze stromingen, naast Christendom, Islam, Jodendom, Hindoeïsme en Boeddhisme.
In het westen kijken we vooral naar de filosofie Taoïsme en niet zozeer naar de religie.
De invloed van het Taoïsme is groot en grotendeels onzichtbaar, want, sinds de culturele en religieuze vervolgingen in China niet benoemd of georganiseerd.
De Tao Te Tjing behoort tot de filosofische en literaire wereldklassiekers en is tevens één van de meest vertaalde boeken ter wereld. Het is één van de vier klassieke taoïstische boeken.
Verder is er de I Tjing, het boek der veranderingen. Dit werk is vooral bekend als orakelboek.
Tot slot zijn er de geschriften van Zhuang Zi en Liezi. Deze bundels met humoristische en schitterende verhalen zijn inmiddels ook in het Nederlands verschenen.
Boeken over de TAO en het Taoisme:
Tat Tvam Asi
Velen van ons hebben wel eens gehoord van de beroemde Sanskrietspreuk 'tat tvam asi' (Jij bent Dat) uit de Upanishads, de bijna drieduizend jaar oude religieusfilosofische dialogen uit India. Samen met onder andere de Bhagavad Gita worden de Upanishads gerekend tot de rijke verzameling teksten die gezamenlijk het slotstuk van de Veda's vormen, de Vedanta.
Deze Upanishads geven in een levendige stijl allerlei tijdloze discussies tussen leraren en hun leerlingen weer over de aard van onze kennis en onze werkelijkheid. Niet alleen handelen zij over de kennis van ons persoonlijke zelf - onze meest intieme binnenwereld - maar ook over onze kennis van alles wat buiten ons schijnt te bestaan, zoals andere wezens, de dingen, de natuur, de wereld, het universum, god, goed en kwaad.
De kennis die wij uit onze dagelijkse ervaringen putten, wordt gekenmerkt door al de scheidingen en tegenstellingen die wij bewust en vooral onbewust aanbrengen. Niet 'Ik ben Dat' ervaren wij, maar 'Ik ben Dat niet'. Eindeloos zijn de verschijnselen die wij gewaar worden. Hier ben ik en daar buiten mij is al het andere met al zijn talloze vormen, namen en vaak onaangename eigenschappen. 'Tat tvam asi' beweert nu juist op de meest kernachtige wijze dat er geen wezenlijk onderscheid is tussen het ware Zelf (Atman) en het Absolute (Brahman). Atman en Brahman zijn, volgens de Upanishads, identiek; zij staan voorbij alle mogelijke scheidingen en tegenstellingen, voorbij de vormen, namen en welke eigenschappen dan ook. Er is sprake van a-dvaita, van non-dualiteit. Geen enkele tegenstelling of gescheidenheid blijkt dan nog reëel. Buiten het grenzeloze Atman = Brahman' kunnen we ons niets voorstellen. Alles rust en voltrekt zich hierbinnen, alles wordt erdoor gedragen en doordrongen.
Tot zover voor velen in theoretische zin niets nieuws onder de zon: een kind kan de Upanishadische was doen. Maar wat betekent deze abstracte formule met haar ogenschijnlijk o zo heldere eenvoud van een elegante natuurkundige vergelijking nu werkelijk in ons eigen leven? Althans, wat kan zij voor ons betekenen, meer dan alleen een fraaie dichterlijke, academische of pseudo-diepzinnige uitspraak?
Haar levende betekenis kan niet zonder meer worden geopenbaard; zij moet letterlijk en figuurlijk worden ontdekt door het pad van inzicht op te gaan; van oudsher de weg van jñana-yoga genoemd.
Ware kennis kan volgens de Vedanta alleen worden gerealiseerd door de spiegelingen van het eigen zelf volledig bewust tegemoet te treden. Alleen door werkelijk, moedig en open - oftewel volledig bewust, ernstig en aandachtig - de spiegelingen van het eigen zelf tegemoet te treden, kan volgens de Vedanta ware kennis worden gerealiseerd. Hier weerklinkt het aloude 'ken uzelve'. Naast dit pad van kennis (jñana) wordt er overigens een aantal andere paden naar ultieme zelfrealisatie onderscheiden, zoals het pad van devotie (bhakti) en het pad van handelen (karma). Afhankelijk van de persoonlijkheid en ontwikkeling kiest men het pad dat hem of haar in deze levensfase of in dit leven past. Deze paden worden ook wel als aanvullingen op elkaar beschouwd of als verschillende aspecten van een en dezelfde weg naar bevrijding (moksha).
Boeken over de Vedanta:
Hoe onderzoeken wij nu ons zelf en wat is het zelf eigenlijk? 'Atman = Brahman' is hier doel en middel, vraag en antwoord tegelijk. Door dit indachtig te zijn en te beamen, kunnen wij voortdurend ons zijn en ons bewustzijn bewust zijn en verruimen. Ook kan de weg van de ontkenning worden gevolgd, zoals verwoord in een andere Upanishadische kernspreuk 'neti, neti' (niet dit, niet dat). Dan zien wij in wat wij allemaal niet zijn. Niet dit lichaam, niet deze geest. 'Tat tvam asi' en 'neti, neti' zijn twee kanten van een en dezelfde munt.
Door deze reflectie op onszelf en onze situatie kunnen wij tot een steeds doorleefder inzicht komen.
Dit inzicht kan ook tot stand komen door de spiegels die het gesprek of de persoon van de ander - in het bijzonder de goeroe - ons biedt. Zo kan het diepe, vervullende maar niet zelfzuchtige inzicht dagen dat wij en de ander niet samenvallen met al datgene waar wij tot dan toe onszelf en de ander mee vereenzelvigden. Wij zien in dat door die ont-perking of ont-spiegeling van onszelf en de ander wij niet wezenlijk verschillen van de ander. Advaita zal zich steeds meer kunnen realiseren: steeds minder zullen wij ons zelf beperkt beschouwen als een afgescheiden knooppunt of verzameling van bepaalde eigenschappen (guna's) en allerhande innerlijke en uiterlijke conditioneringen.
De onwetendheid (avidya of ajñana) van onze beperkte persoonlijke kennis bestaat dus uit het geloof in de verschijnselen die zich als tegenstellingen en scheidingen in ons denken voordoen. Dit wordt door inzicht doorzien en doorbroken door de spanningen die het beperkte denken met zich meebrengt los te laten. Ons verknoopte zelf-zijn wordt daarmee ontward en verruimd. Van een speelbal van alles en iedereen worden wij speelbal, speelveld, speler en het spel zelf.
Openheid, oftewel de waarheid (Sat), het bewust-zijn (Chitt) en de vreugde (Ananda) van 'Atman = Brahman' zullen zich dan als vanzelf aandienen en spontaan bloeien. Er ontstaat een kennis die transpersoonlijk is, als een licht dat door en over ons en alles schijnt. Wij verwezenlijken en (h)erkennen dan steeds meer onze fundamentele persoonlijkheid, die zich niet laat vatten in conceptuele en psychologische termen: ons ware Zelf. Deze blijkt alomtegenwoordig en er altijd geweest te zijn. Onscheidbaar persoonlijk-onpersoonlijk is zij subtiel aanwezig in alles in de wereld van verschijnselen die wij als feiten waarnemen (maya).
Nu lijkt dit alles een zeer zware, zo niet onmogelijke opgave voor ons, alledaagse mensen die geen heiligen kunnen of willen zijn. Maar wij hoeven slechts te starten met een geringe inspanning: eenvoudigweg kijken naar en vertrouwen op onze persoonlijke intuïtieve ervaring - de ervaring dat wij niet alleen maar zijn wat wij zijn volgens onze maatschappelijke rollen en volgens de eigenschappen en begrenzingen die ons zijn toegedicht. Hebben wij immers niet nu en dan de indringende ervaring dat wij niet volledig samenvallen met ons lichaam, onze gevoelens, onze gedachten of handelingen?
Verliezen wij niet soms ons van alles verlangende ego in momenten van volledige ontspannenheid? Ervaren wij niet af en toe een niet onder woorden te brengen eenheid met dat wat buiten ons is? Wij hoeven dus niets nieuws te leren, maar slechts in te zien wat wij reeds weten en ervaren: niet alleen theoretisch, maar ook praktisch kan een kind de Upanishadische was doen!
Al deze al te menselijke ervaringen - hoe nietig en onbewust dan ook - van het 'tat tvam asi' en het 'neti, neti' kunnen onze aandacht krachtig doen richten op de mogelijkheid van de advaita van 'Atman = Brahman', op de werkelijkheid van Sat, Chitt en Ananda. Hier is geen sprake van wereldverzaking.
Juist uit het opdelen van de wereld in allerlei tegendelen spreekt een verzaking van al wat is. Advaita richt zich op de wereld zoals wij die van alle dag kennen en tegelijkertijd op de grondslag van al wat is, op Brahman. Terwijl wij bij al deze en soortgelijke termen en frasen intuïtief beseffen, dat ook zij steeds tekort schieten als omschrijving van de ultieme werkelijkheid, weten wij ook dat ze ernaar verwijzen kunnen en ons de weg wijzen.
OHM Vani 6e jaargang nr 3, juli/september 2000. 1 juli 2000.
auteur: Vinod Bhagwandin
datum: 1-7-2000
Deze Upanishads geven in een levendige stijl allerlei tijdloze discussies tussen leraren en hun leerlingen weer over de aard van onze kennis en onze werkelijkheid. Niet alleen handelen zij over de kennis van ons persoonlijke zelf - onze meest intieme binnenwereld - maar ook over onze kennis van alles wat buiten ons schijnt te bestaan, zoals andere wezens, de dingen, de natuur, de wereld, het universum, god, goed en kwaad.
De kennis die wij uit onze dagelijkse ervaringen putten, wordt gekenmerkt door al de scheidingen en tegenstellingen die wij bewust en vooral onbewust aanbrengen. Niet 'Ik ben Dat' ervaren wij, maar 'Ik ben Dat niet'. Eindeloos zijn de verschijnselen die wij gewaar worden. Hier ben ik en daar buiten mij is al het andere met al zijn talloze vormen, namen en vaak onaangename eigenschappen. 'Tat tvam asi' beweert nu juist op de meest kernachtige wijze dat er geen wezenlijk onderscheid is tussen het ware Zelf (Atman) en het Absolute (Brahman). Atman en Brahman zijn, volgens de Upanishads, identiek; zij staan voorbij alle mogelijke scheidingen en tegenstellingen, voorbij de vormen, namen en welke eigenschappen dan ook. Er is sprake van a-dvaita, van non-dualiteit. Geen enkele tegenstelling of gescheidenheid blijkt dan nog reëel. Buiten het grenzeloze Atman = Brahman' kunnen we ons niets voorstellen. Alles rust en voltrekt zich hierbinnen, alles wordt erdoor gedragen en doordrongen.
Tot zover voor velen in theoretische zin niets nieuws onder de zon: een kind kan de Upanishadische was doen. Maar wat betekent deze abstracte formule met haar ogenschijnlijk o zo heldere eenvoud van een elegante natuurkundige vergelijking nu werkelijk in ons eigen leven? Althans, wat kan zij voor ons betekenen, meer dan alleen een fraaie dichterlijke, academische of pseudo-diepzinnige uitspraak?
Haar levende betekenis kan niet zonder meer worden geopenbaard; zij moet letterlijk en figuurlijk worden ontdekt door het pad van inzicht op te gaan; van oudsher de weg van jñana-yoga genoemd.
Ware kennis kan volgens de Vedanta alleen worden gerealiseerd door de spiegelingen van het eigen zelf volledig bewust tegemoet te treden. Alleen door werkelijk, moedig en open - oftewel volledig bewust, ernstig en aandachtig - de spiegelingen van het eigen zelf tegemoet te treden, kan volgens de Vedanta ware kennis worden gerealiseerd. Hier weerklinkt het aloude 'ken uzelve'. Naast dit pad van kennis (jñana) wordt er overigens een aantal andere paden naar ultieme zelfrealisatie onderscheiden, zoals het pad van devotie (bhakti) en het pad van handelen (karma). Afhankelijk van de persoonlijkheid en ontwikkeling kiest men het pad dat hem of haar in deze levensfase of in dit leven past. Deze paden worden ook wel als aanvullingen op elkaar beschouwd of als verschillende aspecten van een en dezelfde weg naar bevrijding (moksha).
Boeken over de Vedanta:
Hoe onderzoeken wij nu ons zelf en wat is het zelf eigenlijk? 'Atman = Brahman' is hier doel en middel, vraag en antwoord tegelijk. Door dit indachtig te zijn en te beamen, kunnen wij voortdurend ons zijn en ons bewustzijn bewust zijn en verruimen. Ook kan de weg van de ontkenning worden gevolgd, zoals verwoord in een andere Upanishadische kernspreuk 'neti, neti' (niet dit, niet dat). Dan zien wij in wat wij allemaal niet zijn. Niet dit lichaam, niet deze geest. 'Tat tvam asi' en 'neti, neti' zijn twee kanten van een en dezelfde munt.
Door deze reflectie op onszelf en onze situatie kunnen wij tot een steeds doorleefder inzicht komen.
Dit inzicht kan ook tot stand komen door de spiegels die het gesprek of de persoon van de ander - in het bijzonder de goeroe - ons biedt. Zo kan het diepe, vervullende maar niet zelfzuchtige inzicht dagen dat wij en de ander niet samenvallen met al datgene waar wij tot dan toe onszelf en de ander mee vereenzelvigden. Wij zien in dat door die ont-perking of ont-spiegeling van onszelf en de ander wij niet wezenlijk verschillen van de ander. Advaita zal zich steeds meer kunnen realiseren: steeds minder zullen wij ons zelf beperkt beschouwen als een afgescheiden knooppunt of verzameling van bepaalde eigenschappen (guna's) en allerhande innerlijke en uiterlijke conditioneringen.
De onwetendheid (avidya of ajñana) van onze beperkte persoonlijke kennis bestaat dus uit het geloof in de verschijnselen die zich als tegenstellingen en scheidingen in ons denken voordoen. Dit wordt door inzicht doorzien en doorbroken door de spanningen die het beperkte denken met zich meebrengt los te laten. Ons verknoopte zelf-zijn wordt daarmee ontward en verruimd. Van een speelbal van alles en iedereen worden wij speelbal, speelveld, speler en het spel zelf.
Openheid, oftewel de waarheid (Sat), het bewust-zijn (Chitt) en de vreugde (Ananda) van 'Atman = Brahman' zullen zich dan als vanzelf aandienen en spontaan bloeien. Er ontstaat een kennis die transpersoonlijk is, als een licht dat door en over ons en alles schijnt. Wij verwezenlijken en (h)erkennen dan steeds meer onze fundamentele persoonlijkheid, die zich niet laat vatten in conceptuele en psychologische termen: ons ware Zelf. Deze blijkt alomtegenwoordig en er altijd geweest te zijn. Onscheidbaar persoonlijk-onpersoonlijk is zij subtiel aanwezig in alles in de wereld van verschijnselen die wij als feiten waarnemen (maya).
Nu lijkt dit alles een zeer zware, zo niet onmogelijke opgave voor ons, alledaagse mensen die geen heiligen kunnen of willen zijn. Maar wij hoeven slechts te starten met een geringe inspanning: eenvoudigweg kijken naar en vertrouwen op onze persoonlijke intuïtieve ervaring - de ervaring dat wij niet alleen maar zijn wat wij zijn volgens onze maatschappelijke rollen en volgens de eigenschappen en begrenzingen die ons zijn toegedicht. Hebben wij immers niet nu en dan de indringende ervaring dat wij niet volledig samenvallen met ons lichaam, onze gevoelens, onze gedachten of handelingen?
Verliezen wij niet soms ons van alles verlangende ego in momenten van volledige ontspannenheid? Ervaren wij niet af en toe een niet onder woorden te brengen eenheid met dat wat buiten ons is? Wij hoeven dus niets nieuws te leren, maar slechts in te zien wat wij reeds weten en ervaren: niet alleen theoretisch, maar ook praktisch kan een kind de Upanishadische was doen!
Al deze al te menselijke ervaringen - hoe nietig en onbewust dan ook - van het 'tat tvam asi' en het 'neti, neti' kunnen onze aandacht krachtig doen richten op de mogelijkheid van de advaita van 'Atman = Brahman', op de werkelijkheid van Sat, Chitt en Ananda. Hier is geen sprake van wereldverzaking.
Juist uit het opdelen van de wereld in allerlei tegendelen spreekt een verzaking van al wat is. Advaita richt zich op de wereld zoals wij die van alle dag kennen en tegelijkertijd op de grondslag van al wat is, op Brahman. Terwijl wij bij al deze en soortgelijke termen en frasen intuïtief beseffen, dat ook zij steeds tekort schieten als omschrijving van de ultieme werkelijkheid, weten wij ook dat ze ernaar verwijzen kunnen en ons de weg wijzen.
OHM Vani 6e jaargang nr 3, juli/september 2000. 1 juli 2000.
auteur: Vinod Bhagwandin
datum: 1-7-2000
dinsdag 27 september 2011
ZIJN..!
Doen wat je doet...
Bezig zijn met waar je mee bezig bent...
DIT wat je NU doet...
Daar volledig in op gaan...
Zijn, zonder te worden...
Ervaren, zonder te bedenken...
Doen, zonder doelgerichtheid...
Zonder te verwachten...
Niet straks, niet later...
Dit... Nu... Hier...
IK... BEN... NU..!!!
Bezig zijn met waar je mee bezig bent...
DIT wat je NU doet...
Daar volledig in op gaan...
Zijn, zonder te worden...
Ervaren, zonder te bedenken...
Geen richting, geen doel...
Doen, zonder doelgerichtheid...
Zonder te verwachten...
Niet straks, niet later...
Dit... Nu... Hier...
IK... BEN... NU..!!!
maandag 26 september 2011
Jed McKenna over verlichting
Jed McKenna is de eerste schrijver die erin is geslaagd om het onderwerp spirituele verlichting voor een groot deel te ontdoen van de mystiek die er meestal omheen hangt.
De boeken van Jed McKenna zijn toegankelijk en leesbaar geschreven. Hij zet in zijn boeken helder uiteen wat spirituele verlichting wel is en wat zeker niet. Na het lezen van zijn boeken kun je de volgende vragen beantwoorden: Hoe is het om spiritueel verlicht te zijn? Wat doet iemand die spiritueel verlicht is de hele dag? Is spirituele verlichting iets wat ik zelf wil? Moet ik het koste wat kost nastreven? Is er een (beter) alternatief voor spirituele verlichting?
Jed McKenna onderscheidt zich op een belangrijk punt van zogenaamde spirituele autoriteiten. Hij is ‘daar’ waar zij over dromen. Dit lijkt een vreemde constatering, maar het overgrote deel van de meesters, goeroes en schrijvers die beweren spiritueel verlicht te zijn, is het volgens Jed niet. Het lezen van zijn boeken kan ook jou in staat stellen om dat verschil duidelijker te zien.
Jed McKenna heeft, zoals hij het zelf noemt, een "permanent non-duaal, zelfloos bewustzijn". Maar, hij is ook een fantastische en humoristische schrijver die aan de hand van voorbeelden, parabels en metaforen licht laat schijnen over het onderwerp spirituele verlichting.
Hoe dan ook, ik vond de boeken van Jed McKenna erg prettig om te lezen. Door de vernieuwende kijk op spiritualiteit en verlichting, kun je ze zien als een plattegrond voor het leven. Alles wat je moet weten, staat er
op de één of andere manier in beschreven...
Twee citaten:
"Ontwaken is een proces van deprogrammering. Verlichting is: niet geprogrammeerd zijn."
"Bijna altijd is de verlichting die verhandeld wordt helemaal niet de realisatie van de waarheid, maar een bewustzijnstoestand die zo krankjorum fantastisch is, dat je wel een idioot moet zijn om die niet te willen. Zo bedrieglijk fantastisch eigenlijk, dat de schittering ervan talloze miljoenen zoekers heeft verblind voor het feit dat hij niet bestaat"
Spirituele Verlichting? Vergeet het maar! (2005)
In zijn debuut zet Jed McKenna helder uiteen wat het betekent om spiritueel verlicht te zijn. Hij laat de lezer zelf beoordelen of hij daadwerkelijk spiritueel verlicht is of niet. Hij presenteert de simpele theorie over verlichting en laat in het boek geen onbeantwoorde vragen staan. Om onze misgevatte definitie van spirituele verlichting – een bewustzijnsstaat van eeuwige gelukzaligheid en vrij zijn van lijden – gaat Jed McKenna met een grote boog heen.
Spiritueel Incorrecte Verlichting (2007)
Zijn tweede boek is geen vervolg op Spirituele Verlichting? Vergeet het maar! (2005) Dat staat op zichzelf. Wel presenteert Jed McKenna een paar nieuwe invalshoeken over spirituele verlichting. Zoals hij zelf zegt: “Het boek laat ons kijken naar de diverse stadia van ontwikkeling. En het beschrijft hoe de dingen er vanuit een ongebruikelijk standpunt uitzien.”
Verder gaat Jed McKenna in op het verschil van de twee meest voorkomende doelstellingen van spiritualiteit: spirituele verlichting en menselijke volwassenheid. Hij laat zien waarom je niet voor de eerstgenoemde kan kiezen en waarom je wel voor de laatstgenoemde zou moeten kiezen.
Spirituele Oorlogvoering (2009)
Menselijke Volwassenheid wordt voor het eerst geïntroduceerd in Spiritueel Incorrecte Verlichting (2007). Spirituele Oorlogvoering (2009), Jed McKenna’s derde en laatste deel van zijn spirituele trilogie, gaat dieper in op deze bewustzijnsstaat. Het is het ware lot uit de loterij en iedereen die spirituele doeleinden nastreeft is in wezen hier naar op zoek.
Jed McKenna geeft aan wat er nodig is om een menselijk volwassene te worden. Wat je ermee wint liegt er niet om. Een dynamisch, magisch en moeiteloos leven, waarin je ‘bijzondere’ eigenschappen, gaven en vermogens kunt ontwikkelen. Mocht je spirituele ambities hebben, dan adviseer ik jou dit boek van Jed McKenna te lezen, omdat het dit is wat jij wilt.
Notities (2010)
Notities (2010) is een aanvulling op de spirituele trilogie van Jed McKenna. Hierin worden niet eerder gepubliceerde interviews, verhandelingen, dialogen en gedichten, ingedeeld per boek, beschreven.
De boeken van Jed McKenna zijn toegankelijk en leesbaar geschreven. Hij zet in zijn boeken helder uiteen wat spirituele verlichting wel is en wat zeker niet. Na het lezen van zijn boeken kun je de volgende vragen beantwoorden: Hoe is het om spiritueel verlicht te zijn? Wat doet iemand die spiritueel verlicht is de hele dag? Is spirituele verlichting iets wat ik zelf wil? Moet ik het koste wat kost nastreven? Is er een (beter) alternatief voor spirituele verlichting?
Jed McKenna onderscheidt zich op een belangrijk punt van zogenaamde spirituele autoriteiten. Hij is ‘daar’ waar zij over dromen. Dit lijkt een vreemde constatering, maar het overgrote deel van de meesters, goeroes en schrijvers die beweren spiritueel verlicht te zijn, is het volgens Jed niet. Het lezen van zijn boeken kan ook jou in staat stellen om dat verschil duidelijker te zien.
Jed McKenna heeft, zoals hij het zelf noemt, een "permanent non-duaal, zelfloos bewustzijn". Maar, hij is ook een fantastische en humoristische schrijver die aan de hand van voorbeelden, parabels en metaforen licht laat schijnen over het onderwerp spirituele verlichting.
Hoe dan ook, ik vond de boeken van Jed McKenna erg prettig om te lezen. Door de vernieuwende kijk op spiritualiteit en verlichting, kun je ze zien als een plattegrond voor het leven. Alles wat je moet weten, staat er
op de één of andere manier in beschreven...
Twee citaten:
"Ontwaken is een proces van deprogrammering. Verlichting is: niet geprogrammeerd zijn."
"Bijna altijd is de verlichting die verhandeld wordt helemaal niet de realisatie van de waarheid, maar een bewustzijnstoestand die zo krankjorum fantastisch is, dat je wel een idioot moet zijn om die niet te willen. Zo bedrieglijk fantastisch eigenlijk, dat de schittering ervan talloze miljoenen zoekers heeft verblind voor het feit dat hij niet bestaat"
Spirituele Verlichting? Vergeet het maar! (2005)
In zijn debuut zet Jed McKenna helder uiteen wat het betekent om spiritueel verlicht te zijn. Hij laat de lezer zelf beoordelen of hij daadwerkelijk spiritueel verlicht is of niet. Hij presenteert de simpele theorie over verlichting en laat in het boek geen onbeantwoorde vragen staan. Om onze misgevatte definitie van spirituele verlichting – een bewustzijnsstaat van eeuwige gelukzaligheid en vrij zijn van lijden – gaat Jed McKenna met een grote boog heen.
Spiritueel Incorrecte Verlichting (2007)
Zijn tweede boek is geen vervolg op Spirituele Verlichting? Vergeet het maar! (2005) Dat staat op zichzelf. Wel presenteert Jed McKenna een paar nieuwe invalshoeken over spirituele verlichting. Zoals hij zelf zegt: “Het boek laat ons kijken naar de diverse stadia van ontwikkeling. En het beschrijft hoe de dingen er vanuit een ongebruikelijk standpunt uitzien.”
Verder gaat Jed McKenna in op het verschil van de twee meest voorkomende doelstellingen van spiritualiteit: spirituele verlichting en menselijke volwassenheid. Hij laat zien waarom je niet voor de eerstgenoemde kan kiezen en waarom je wel voor de laatstgenoemde zou moeten kiezen.
Spirituele Oorlogvoering (2009)
Menselijke Volwassenheid wordt voor het eerst geïntroduceerd in Spiritueel Incorrecte Verlichting (2007). Spirituele Oorlogvoering (2009), Jed McKenna’s derde en laatste deel van zijn spirituele trilogie, gaat dieper in op deze bewustzijnsstaat. Het is het ware lot uit de loterij en iedereen die spirituele doeleinden nastreeft is in wezen hier naar op zoek.
Jed McKenna geeft aan wat er nodig is om een menselijk volwassene te worden. Wat je ermee wint liegt er niet om. Een dynamisch, magisch en moeiteloos leven, waarin je ‘bijzondere’ eigenschappen, gaven en vermogens kunt ontwikkelen. Mocht je spirituele ambities hebben, dan adviseer ik jou dit boek van Jed McKenna te lezen, omdat het dit is wat jij wilt.
Notities (2010)
Notities (2010) is een aanvulling op de spirituele trilogie van Jed McKenna. Hierin worden niet eerder gepubliceerde interviews, verhandelingen, dialogen en gedichten, ingedeeld per boek, beschreven.
Spiritualiteit met Kinderen
Spiritualiteit is een hot item, ook onder ouders en kinderen.
Hou jij je bezig met spiritualiteit? En je kinderen, zijn die er ook in geïnteresseerd? De combinatie kinderen en spiritualiteit krijgt steeds meer aandacht…
Spirituele opvoeding
Spiritualiteit wordt bij veel moeders een steeds belangrijker onderdeel van de opvoeding. Ouders willen dat hun kinderen overal voor open staan en proberen daarin het goede voorbeeld te geven. Zo worden de kleintjes tegenwoordig meer serieus genomen als ze praten over nachtmerries en het zien van geesten.En niet alleen de religie of levenswijze van de ouders spelen een rol bij de spirituele opvoeding. Zo kiezen steeds meer niet-gelovige ouders ervoor hun kind op een christelijke school te doen, zodat ze toch wat mee krijgen van dit geloof. Anderen kiezen juist bewust voor een openbare school, zodat hun kinderen met allerlei religies en leefwijzen te maken krijgen.
Spiritualiteit op school
Op de scholen zelf wordt er ook steeds meer aandacht aan spiritualiteit besteed. Zo zijn er verschillende scholen in ons land die de dag beginnen met yoga of meditatie. Dit zou namelijk bevorderlijk zijn voor de concentratie en het leerproces van de leerlingen.
Hou jij je bezig met spiritualiteit? En je kinderen, zijn die er ook in geïnteresseerd? De combinatie kinderen en spiritualiteit krijgt steeds meer aandacht…
Spirituele opvoeding
Spiritualiteit wordt bij veel moeders een steeds belangrijker onderdeel van de opvoeding. Ouders willen dat hun kinderen overal voor open staan en proberen daarin het goede voorbeeld te geven. Zo worden de kleintjes tegenwoordig meer serieus genomen als ze praten over nachtmerries en het zien van geesten.En niet alleen de religie of levenswijze van de ouders spelen een rol bij de spirituele opvoeding. Zo kiezen steeds meer niet-gelovige ouders ervoor hun kind op een christelijke school te doen, zodat ze toch wat mee krijgen van dit geloof. Anderen kiezen juist bewust voor een openbare school, zodat hun kinderen met allerlei religies en leefwijzen te maken krijgen.
Spiritualiteit op school
Op de scholen zelf wordt er ook steeds meer aandacht aan spiritualiteit besteed. Zo zijn er verschillende scholen in ons land die de dag beginnen met yoga of meditatie. Dit zou namelijk bevorderlijk zijn voor de concentratie en het leerproces van de leerlingen.
Literatuur
In de spirituele wereld zijn verschillende cursussen, workshops, lezingen en boeken te vinden over vanalles en nog wat. Ook voor kinderen wordt er echter steeds meer georganiseerd en geschreven. Hieronder een greep uit de beschikbare literatuur:
In de spirituele wereld zijn verschillende cursussen, workshops, lezingen en boeken te vinden over vanalles en nog wat. Ook voor kinderen wordt er echter steeds meer georganiseerd en geschreven. Hieronder een greep uit de beschikbare literatuur:
Levenslessen volgens Paulo Coelho
Paulo Coelho zal voor velen onder jullie geen onbekende schrijver zijn. Zijn boeken schrijft hij met een passie die niemand onberoerd lijkt te laten. Maar Paulo Coelho is niet enkel een schrijver. Hij wil een boodschap overbrengen. In ieder verhaal, in ieder boek zit een moraal verborgen die ons kan leren hoe het leven nu eindelijk in elkaar steekt. Belangrijker is dat Paulo Coelho ons handvaten geeft hoe we zelf de touwtjes in handen kunnen nemen en zelf ons leven vorm kunnen geven.
De lezers van de boeken van Paulo Coelho erkennen de auteur als wijs man al weigert hij deze benaming zich persoonlijk toe te eigenen. Deze Braziliaanse schrijver noemt zich liever een Strijder van het Licht en daarin kan ik hem met veel enthousiasme in volgen.
In tijden waarin de mensen zich meer en meer bewust worden van de realiteit en de onderlinge verbintenissen met het eigen handelen speelt Paulo Coelho een gelijke kaart. Zijn boeken kunnen voor ieder van ons van grote waarde zijn, willen we het pad op gaan naar een betere wereld waarin we met zijn allen bewuster leven, hand in hand met onze medemens. Hoe we naar zo’n wereld kunnen evolueren beschrijft hij in zijn boeken aan de hand van verhalen en metaforen. Wie de onderliggende boodschap kan vatten, krijgt een aantal verlichtingen over het hoe, wat en waarom van het bestaan. Hoe we als individu een verschil kunnen maken door zelf onze eigen legende waar te maken en bovenal door gelukkig te zijn.
In het volgende artikel zal ik een korte samenvatting geven van de boodschappen die Paulo Coelho in een aantal van zijn boeken heeft verkondigd. Zoals hij in een interview aangaf vat hij het moraal van zijn boeken als volgt samen: “Live your personal legend, read the omens, awaken your feminine side, and dare to be different.” Want niets is onmogelijk vertelt Coelho. Integendeel, enkel je geloof in het niet – mogelijke maakt het onmogelijk om je dromen te verwezenlijken.
Zo komen we terug bij de kracht van de menselijke geest en de wet van de aantrekkingskracht. In zijn boek De Alchemist vertaalt Coelho dit als “wanneer je iets wenst, spant het hele universum samen om je wens te realiseren.”
In dit boek beschrijft hij het verhaal van een herder Santiago die van zijn vader priester moest worden. De jongen voelde echter niet veel voor dit idee en wou liever herder worden. Het waarmaken van je eigen legende wordt namelijk niet bepaald door de talenten die je hebt, maar door de keuzes die je maakt. En de juiste keuzes worden steeds gemaakt door het hart. Net zoals de jongen die kiest om herder te worden, is het aan ons om via onze eigen keuzes ons leven vorm te geven. Doorheen het verhaal botst de jongen op de moeilijkheden om de taal van zijn eigen hart te begrijpen, waardoor hij aangewezen wordt om de tekens te zien die in het leven verscholen zitten. Blind zijn voor deze tekens is zoveel als blind zijn voor je levensbestemming. Toch heeft de mens niet alles zelf in de hand, en is er de onvermijdelijke les van het onvermijdelijke. Er zijn in ieders leven momenten waarop alles goed gaat en je oprecht tevreden bent, maar toch kan er iets gebeuren dat alles weer op zijn kop zet.
Coelho: “Er zijn momenten in ons leven waarop de wereld tegen ons lijkt te zweren. De confrontatie met het onvermijdelijke lokt uiteenlopende reacties uit. Sommigen raken buiten zinnen, anderen worden sterker, maar de verstandigen leren ervan.”
In het verhaal van De Vijfde Berg ontmoeten we de profeet Elia, die met het onvermijdelijke in aanraking komt. De profeet Elia die naar een dorp reist om van zijn lotsbestemming ‘het profeet zijn’ af te geraken, komt door het onvermijdelijke toch weer met dit aspect in confrontatie. Toch hoeven pijnlijke gebeurtenissen niet noodzakelijk met lijden gepaard te gaan. De mens heeft namelijk nog altijd de hoop én het doorzettingsvermogen om er terug tegenaan te gaan. Elia bewijst dit in het boek door een verwoeste stad volledig terug op te bouwen, door de mensen de straten te laten opkuisen en hun huizen terug te laten bouwen. Maar er steekt meer achter vertelt Coelho. Het onvermijdelijke kan ons aantonen dat ook al is alles goed in ons leven, we misschien niet onze eigen legende aan het waarmaken zijn, dat we bestemd zijn om andere dingen te verwezenlijken, dingen die ons hart pas echt gelukkig zal maken. En juist daarom zou het onvermijdelijke ons overvallen. Door het geloof in het goddelijke kon Elia de stad uit zijn as herrijzen en terug op pad gaan om zijn boodschap aan de mensen te gaan verkondigen zonder schrik en zonder falen.
Met discipline en zelfbewustzijn kom je al een heel eind ter verdediging tegen het onvermijdelijke. Deze levensles wordt omschreven in De Pelgrimstocht naar Santiago waar een jonge magiër noodgedwongen op pad moet wil hij het zwaard verdienen dat hem kan beschermen tegen het kwade. Dit boek wijst op het belang van zelfontdekking en zelfverwezenlijking. Doorheen zijn trektocht wordt de magiër geconfronteerd met zichzelf en dus ook met zijn eigen redden en falen. Want als we iets willen dan moeten we ook bewijzen dat we het verdienen.
In De Zahir kan je de zoektocht lezen van een man die op zoek gaat naar zijn verdwenen vrouw. Coelho schets een beeld van liefde zoals die echt zou moeten zijn. Met veel dankbaarheid en respect voor ieders eigenheid. Vooraleer de man zijn vrouw kan vinden moet hij inzien dat er respect en aanvaarding nodig is om van elkaar te kunnen houden. Pas dan kan men tot een intens houden van komen zonder beperkingen en frustraties. Maar er ligt nog een andere wijsheid verborgen in het boek dat verder bouwt op het verkrijgen van je wensen. Het is namelijk zo dat we als mens niet alles alleen kunnen verwezenlijken. Van tijd tot tijd zijn we aangewezen op de hulp van vrienden. En daar hoor je het al, vrienden moet je koesteren en vooral dankbaar zijn voor hun aanwezigheid. Coelho spreektdan ook over "de Bank der Wederdiensten". Doen vrienden is voor jou, dan is het aangewezen dat je als het nodig is hen ook uit de nood helpt. Naarmate het verhaal evolueert leer je dat je zelf dit aspect van geven en nemen als mens kan overschrijden. Want voor alles wat je geeft zonder voorwaarden, krijg je automatisch het veelvoud terug. Geef iedere dag het beste van jezelf zonder stil te staan of je er iets bij kan winnen, handel vanuit goedheid en liefde en het geluk zal je omringen bij het verwezenlijken van je legende.
Als mens zijn we hopeloos op zoek naar ons eigen geluk. Iedereen heeft zo zijn eigen idee hoe hij tot gelukkig zijn kan komen. Volgens Paulo Coelho is er maar één weg en dat is die naar binnen, naar het hart. Zelfreflectie en – ontdekking kunnen het een mens mogelijk maken om zijn wensen te vervullen. In zijn boek De Strijders van het Licht schrijft Coelho 133 citaten over hoe en wat een Strijder van het Licht precies is. Een Strijder van het Licht is iemand die in staat is om het wonder van het leven te begrijpen. (3) Daarbij is het belangrijk geen rol te spelen die anderen voor je hebben uitgezocht. Het gaat erom je eigen avonturen op te zoeken en met je hart je eigen keuzes maken, ook al lijkt dat gek en onbezonnen in de ogen van anderen. Twijfel en verdriet mogen je daarbij overvallen. “Maar juist omdat je doolt, jezelf vragen stelt, omdat je een zin zoekt, ben je een Strijder van het Licht”, aldus Coelho.
Vanaf nu gaat het universum vele eeuwen lang Strijders van het Licht helpen en mensen die vooroordelen koesteren, tegenwerken. De energie van de Aarde moet vernieuwd worden. Moderne ideeën hebben ruimte nodig. Lichaam en ziel hebben nieuwe uitdagingen nodig. De toekomst is heden geworden, en alle dromen – behalve die op vooroordelen stoelen – zullen de kans krijgen om zich te manifesteren. Wat belangrijk is, zal blijven en wat zinloos is, zal verdwijnen. Het is niet de taak van een Strijder de dromen van zijn naaste te veroordelen, hij verspilt geen tijd aan het kritiseren van ideeën van anderen. Om vertrouwen te krijgen in zijn eigen weg, hoeft hij niet aan te tonen dat een ander de verkeerde volgt.
Meer en meer mensen gooien hun leven over een andere boeg. Ze komen zich bewust dat het anders kan, beter kan. Het is inderdaad meer dan tijd dat we stoppen met de rekening te maken voor anderen, maar beginnen te kijken hoe ver we zelf staan in onze evolutie. Ook al gebeuren er veel zaken in onze wereld die ons tegen de borst stuiten, concentreer je op wat je zelf kan veranderen, en dat is jezelf! Wordt net als Paulo Coelho een Strijder van het Licht en werk mee aan die betere wereld.
Boeken van Paulo Coelho:
De lezers van de boeken van Paulo Coelho erkennen de auteur als wijs man al weigert hij deze benaming zich persoonlijk toe te eigenen. Deze Braziliaanse schrijver noemt zich liever een Strijder van het Licht en daarin kan ik hem met veel enthousiasme in volgen.
In tijden waarin de mensen zich meer en meer bewust worden van de realiteit en de onderlinge verbintenissen met het eigen handelen speelt Paulo Coelho een gelijke kaart. Zijn boeken kunnen voor ieder van ons van grote waarde zijn, willen we het pad op gaan naar een betere wereld waarin we met zijn allen bewuster leven, hand in hand met onze medemens. Hoe we naar zo’n wereld kunnen evolueren beschrijft hij in zijn boeken aan de hand van verhalen en metaforen. Wie de onderliggende boodschap kan vatten, krijgt een aantal verlichtingen over het hoe, wat en waarom van het bestaan. Hoe we als individu een verschil kunnen maken door zelf onze eigen legende waar te maken en bovenal door gelukkig te zijn.
In het volgende artikel zal ik een korte samenvatting geven van de boodschappen die Paulo Coelho in een aantal van zijn boeken heeft verkondigd. Zoals hij in een interview aangaf vat hij het moraal van zijn boeken als volgt samen: “Live your personal legend, read the omens, awaken your feminine side, and dare to be different.” Want niets is onmogelijk vertelt Coelho. Integendeel, enkel je geloof in het niet – mogelijke maakt het onmogelijk om je dromen te verwezenlijken.
Zo komen we terug bij de kracht van de menselijke geest en de wet van de aantrekkingskracht. In zijn boek De Alchemist vertaalt Coelho dit als “wanneer je iets wenst, spant het hele universum samen om je wens te realiseren.”
In dit boek beschrijft hij het verhaal van een herder Santiago die van zijn vader priester moest worden. De jongen voelde echter niet veel voor dit idee en wou liever herder worden. Het waarmaken van je eigen legende wordt namelijk niet bepaald door de talenten die je hebt, maar door de keuzes die je maakt. En de juiste keuzes worden steeds gemaakt door het hart. Net zoals de jongen die kiest om herder te worden, is het aan ons om via onze eigen keuzes ons leven vorm te geven. Doorheen het verhaal botst de jongen op de moeilijkheden om de taal van zijn eigen hart te begrijpen, waardoor hij aangewezen wordt om de tekens te zien die in het leven verscholen zitten. Blind zijn voor deze tekens is zoveel als blind zijn voor je levensbestemming. Toch heeft de mens niet alles zelf in de hand, en is er de onvermijdelijke les van het onvermijdelijke. Er zijn in ieders leven momenten waarop alles goed gaat en je oprecht tevreden bent, maar toch kan er iets gebeuren dat alles weer op zijn kop zet.
Coelho: “Er zijn momenten in ons leven waarop de wereld tegen ons lijkt te zweren. De confrontatie met het onvermijdelijke lokt uiteenlopende reacties uit. Sommigen raken buiten zinnen, anderen worden sterker, maar de verstandigen leren ervan.”
In het verhaal van De Vijfde Berg ontmoeten we de profeet Elia, die met het onvermijdelijke in aanraking komt. De profeet Elia die naar een dorp reist om van zijn lotsbestemming ‘het profeet zijn’ af te geraken, komt door het onvermijdelijke toch weer met dit aspect in confrontatie. Toch hoeven pijnlijke gebeurtenissen niet noodzakelijk met lijden gepaard te gaan. De mens heeft namelijk nog altijd de hoop én het doorzettingsvermogen om er terug tegenaan te gaan. Elia bewijst dit in het boek door een verwoeste stad volledig terug op te bouwen, door de mensen de straten te laten opkuisen en hun huizen terug te laten bouwen. Maar er steekt meer achter vertelt Coelho. Het onvermijdelijke kan ons aantonen dat ook al is alles goed in ons leven, we misschien niet onze eigen legende aan het waarmaken zijn, dat we bestemd zijn om andere dingen te verwezenlijken, dingen die ons hart pas echt gelukkig zal maken. En juist daarom zou het onvermijdelijke ons overvallen. Door het geloof in het goddelijke kon Elia de stad uit zijn as herrijzen en terug op pad gaan om zijn boodschap aan de mensen te gaan verkondigen zonder schrik en zonder falen.
Met discipline en zelfbewustzijn kom je al een heel eind ter verdediging tegen het onvermijdelijke. Deze levensles wordt omschreven in De Pelgrimstocht naar Santiago waar een jonge magiër noodgedwongen op pad moet wil hij het zwaard verdienen dat hem kan beschermen tegen het kwade. Dit boek wijst op het belang van zelfontdekking en zelfverwezenlijking. Doorheen zijn trektocht wordt de magiër geconfronteerd met zichzelf en dus ook met zijn eigen redden en falen. Want als we iets willen dan moeten we ook bewijzen dat we het verdienen.
In De Zahir kan je de zoektocht lezen van een man die op zoek gaat naar zijn verdwenen vrouw. Coelho schets een beeld van liefde zoals die echt zou moeten zijn. Met veel dankbaarheid en respect voor ieders eigenheid. Vooraleer de man zijn vrouw kan vinden moet hij inzien dat er respect en aanvaarding nodig is om van elkaar te kunnen houden. Pas dan kan men tot een intens houden van komen zonder beperkingen en frustraties. Maar er ligt nog een andere wijsheid verborgen in het boek dat verder bouwt op het verkrijgen van je wensen. Het is namelijk zo dat we als mens niet alles alleen kunnen verwezenlijken. Van tijd tot tijd zijn we aangewezen op de hulp van vrienden. En daar hoor je het al, vrienden moet je koesteren en vooral dankbaar zijn voor hun aanwezigheid. Coelho spreektdan ook over "de Bank der Wederdiensten". Doen vrienden is voor jou, dan is het aangewezen dat je als het nodig is hen ook uit de nood helpt. Naarmate het verhaal evolueert leer je dat je zelf dit aspect van geven en nemen als mens kan overschrijden. Want voor alles wat je geeft zonder voorwaarden, krijg je automatisch het veelvoud terug. Geef iedere dag het beste van jezelf zonder stil te staan of je er iets bij kan winnen, handel vanuit goedheid en liefde en het geluk zal je omringen bij het verwezenlijken van je legende.
Als mens zijn we hopeloos op zoek naar ons eigen geluk. Iedereen heeft zo zijn eigen idee hoe hij tot gelukkig zijn kan komen. Volgens Paulo Coelho is er maar één weg en dat is die naar binnen, naar het hart. Zelfreflectie en – ontdekking kunnen het een mens mogelijk maken om zijn wensen te vervullen. In zijn boek De Strijders van het Licht schrijft Coelho 133 citaten over hoe en wat een Strijder van het Licht precies is. Een Strijder van het Licht is iemand die in staat is om het wonder van het leven te begrijpen. (3) Daarbij is het belangrijk geen rol te spelen die anderen voor je hebben uitgezocht. Het gaat erom je eigen avonturen op te zoeken en met je hart je eigen keuzes maken, ook al lijkt dat gek en onbezonnen in de ogen van anderen. Twijfel en verdriet mogen je daarbij overvallen. “Maar juist omdat je doolt, jezelf vragen stelt, omdat je een zin zoekt, ben je een Strijder van het Licht”, aldus Coelho.
Vanaf nu gaat het universum vele eeuwen lang Strijders van het Licht helpen en mensen die vooroordelen koesteren, tegenwerken. De energie van de Aarde moet vernieuwd worden. Moderne ideeën hebben ruimte nodig. Lichaam en ziel hebben nieuwe uitdagingen nodig. De toekomst is heden geworden, en alle dromen – behalve die op vooroordelen stoelen – zullen de kans krijgen om zich te manifesteren. Wat belangrijk is, zal blijven en wat zinloos is, zal verdwijnen. Het is niet de taak van een Strijder de dromen van zijn naaste te veroordelen, hij verspilt geen tijd aan het kritiseren van ideeën van anderen. Om vertrouwen te krijgen in zijn eigen weg, hoeft hij niet aan te tonen dat een ander de verkeerde volgt.
Meer en meer mensen gooien hun leven over een andere boeg. Ze komen zich bewust dat het anders kan, beter kan. Het is inderdaad meer dan tijd dat we stoppen met de rekening te maken voor anderen, maar beginnen te kijken hoe ver we zelf staan in onze evolutie. Ook al gebeuren er veel zaken in onze wereld die ons tegen de borst stuiten, concentreer je op wat je zelf kan veranderen, en dat is jezelf! Wordt net als Paulo Coelho een Strijder van het Licht en werk mee aan die betere wereld.
Boeken van Paulo Coelho:
zondag 11 september 2011
THE PEACE OF WILD THINGS
When despair for the world grows in me and I wake in the night at the least sound
in fear of what my life and my children's lives may be, I go and lie down where the wood drake rests in his beauty on the water, and the great heron feeds.
I come into the peace of wild things who do not tax their lives with forethought of grief.
I come into the presence of still water.
And I feel above me the day-blind stars waiting with their light.
For a time I rest in the grace of the world, and am free.
-Wendell Berry
Abonneren op:
Posts (Atom)