Naar binnen (introspectie)

Stil, wees stil...
Hoor je het?

Sluit je ogen...

Zie je het?

Kijk naar binnen,

Luister, NU..!

Wu Wei, Judo, Zijn, de Wereld en Jijzelf...

Des te meer je je inspant om iets te veranderen, des te moeilijker wordt het en des te belangrijker het voor je wordt. Je gaat steeds meer je best doen en je steeds zwaarder inspannen en zo wordt het steeds vermoeiender en des te frustrerender dat het niet snel genoeg lukt...

Als je er echter in berust en het loslaat zul je merken dat die moeheid en de frustratie verdwijnen, terwijl wat je hebt losgelaten, nu als vanzelf verandert...

Een auto vooruit duwen of een schip van de kade duwen kost enorm veel kracht. Je kunt een aanloop nemen en je er met je volle gewicht tegenaan werpen en je er toch letterlijk op "stuk" lopen...

Maar, ga er in plaats daarvan eens op je gemak tegen leunen en je merkt dat de auto na een tijdje moeiteloos en als vanzelf vooruit rolt en dat het schip als vanzelf wegdrijft van de kade...

Zo is het ook in ons dagelijks leven. We doen onszelf en de wereld om ons heen het meeste plezier als we ernaar streven om te werken mèt de energieën en de krachten die ons omringen, in plaats van er tegenin te gaan. Het begrip "Wu Wei" uit de "Tao Te Tjing" probeert ons dat duidelijk te maken en ook in diverse "vecht-" kunsten als Judo en Aikido zien we dit principe terugkomen.

De boodschap is:
Neem de tijd, verblijf in het "nu" en zie de wereld zich voegen naar jouw "zijn"...

Cogito ergo sum..?

Niks geen "cogito ergo sum"...
We "zijn" helemaal niet, we "denken" slechts te zijn..!

Alles wat we zien, voelen, denken, horen, proeven, ervaren, hopen, geloven, verwachten, enz. vindt plaats in onze hersenen. Niets zintuiglijks ervaren we rechtstreeks. Alles gaat via ons denken...

Zo "verzinnen" we wat we voor de werkelijkheid houden uiteindelijk helemaal zelf. Het zijn onze hersenen die door ons denken al die prikkels en sensaties van onze zintuigen en onze daaraan gekoppelde herinneringen omzetten en vertalen in beelden, geluiden, gedachten, gevoelens, enz.

De manier waarop we met ons denken die schijnwereld creëren en beleven, is geconditioneerd door onze eigen ervaring en herinnering en onze interpretaties van (uiteindelijk ook door onszelf gecreëerde) waarden, normen en conventies.

We geloven allemaal in meer- of mindere mate "gevangen" te zitten in dat allesomvattende web van verplichtingen, verantwoordelijkheden en sociale conventies en we zijn daarin ook nog eens onze eigen gevangenbewaarder.

Maar misschien, als we ons dat geloof en die zelfgecreëerde werkelijkheid zouden kunnen realiseren en ons er werkelijk van bewust zouden kunnen worden dat dit alles uiteindelijk dus niet meer dan een zelfverzonnen wereld is. Een wereld waarin we alleen maar geconditioneerde, voorgeprogrammeerde "keuzes" maken (die dat in essentie dus helemaal niet zijn). Misschien komen we dan tot de realisatie dat we er dus ook voor kunnen kiezen om daar VRIJ van te zijn...